Tragedie op tragedie, waardoor het volk in opstand komt. Het lijkt alsof de hele wereld opstaat voor een nobel doel. Maar weet goed, niet iedereen protesteert en verdedigt wat hen dierbaar is. Het grootste deel van de bevolking blijft liggen.
Het stuk gaat over precies zo iemand. Iemand die door al het geweld en alle rampen heen slaapt. Het stuk speelt zich af in een rêverie van deze man. Een rêverie waar echo’s van rampen tevergeefs de droomsluier die over de man en de muziek hangt, proberen te doorbreken. En, zoals gewoonlijk, slaapt hij door alles heen; hij bleef liggen.