- naam Shery Gerges en Julie Gerges
Weekend
Dit stuk begint met een eenvoudige gedachte: stel je een betere wereld voor een wereld waarin elke stem telt en elke klank zijn plek vindt. Om dat te verkennen, stappen we binnen in een levendig familiehuis, waar de kinderen spelen, lachen en door elkaar praten. Maar hun vrolijkheid verandert langzaam in een ruzie; ritmes botsen, stemmen stijgen, en chaos vult de kamer. Dan klinkt de diepe, kalme stem van de tuba de grootvader die met rustige wijsheid orde brengt. Even valt er stilte. Uit die stilte stijgt de fluit, licht en nieuwsgierig met een vraag. De spanning groeit, maar dan verschijnt de oud warm, ritmisch en vol liefde als de grootmoeder die met haar melodie iedereen weer samenbrengt. Daarna klinkt de saxofoon, speels en expressief, alsof een ander kind een nieuw idee toevoegt. Langzaam ontstaat er harmonie: de stemmen vermengen zich, het huis vult zich met vrede en rust. Maar zodra de grootouders de kamer verlaten, keert de stilte even terug tot de kinderen, heel herkenbaar, weer beginnen te kibbelen een speelse herinnering dat rust. net als in het echte leven, nooit voor altijd duurt.